Fort 53 „Bodzów”

Fort powstał w 1887 r. Początkowo jako fortyfikacja ziemno-drewniana, ale do wybuchu wojny stał się ceglano-kamienno-betonowym obiektem z wykutymi w skałach kawernami, które były wykorzystane jako magazyny i schrony. Fort dominował nad Wisłą i drogą tyniecką. Nie wziął udziału w walkach.

W drugiej połowie lat 30. XX w. fort stał się zapleczem dla kursów szybowcowych, gdyż zbocza wzgórza cechowały się wiatrami wznoszącymi. W czasie okupacji stał się miejscem spotkań i przysięg harcerzy z Szarych Szeregów. Po wojnie fort reaktywowano jako miejsce do szkoleń szybowcowych, ale zmieniony sposób startu szybowca – wyciągarką lub za samolotem – wymusił znalezienie innego miejsca do prowadzenia nauki latania. W latach 1954–1955 fort w znacznym stopniu zniszczono, próbując go rozbierać i odzyskiwać cegłę. Choć odzysk materiału budowlanego był niewielki, z fortu pozostały ruiny. Ocalały jedynie wykute w skałach kawerny.

Ruiny fortu znajdują się w Bielańsko-Tynieckim Parku Krajobrazowym, prądy wznoszące wykorzystują paralotniarze, a miejsce, gdzie kiedyś stał fort, jest jednym z najpiękniejszych miejsc widokowych w Krakowie.

Dostępność: Obiekt wraz z zielenią wpisany jest do rejestru zabytków i stanowi dziedzictwo architektury militarnej. Nie niszcz, nie dewastuj, i nie zaśmiecaj zabytku objętego ochroną. Nie rozpalaj ognisk. Nie ignoruj sytuacji, w których jesteś świadkiem jego dewastacji - zawiadom o tym Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie. Ze względu na charakter obiektu teren samego fortu jest niebezpieczny - przebywanie na nim odbywa się wyłącznie na Twoje ryzyko. Bądź tego świadom i informuj o tym innych, zwłaszcza dzieci.